Funny Games เกมส์เกรียนขำ ๆ ที่หัวเราะไม่ออก

รีวิวกึ่งวิจารณ์ ไม่สปอยล์เนื้อหาสำคัญครับ

ถ้า Lost คือภาพยนตร์ (ซีรี่ย์) ที่แหกกฏของความเป็นหนังสไตล์ผจญภัย ประเภทเครื่องบินตก หรือเรือล่ม ตัวละครติดเกาะ

(เพราะคุณคาดหวังจะเจออะไรในเรื่องคนติดเกาะล่ะ ต้นไม้กินคน คนป่า สัตว์ป่าดุร้าย เสือ สิงห์กระทิงแรด อนาคอนดา ไดโนเสาร์ หรือปูยักษ์ พวกนั้นแหละที่ไม่โผล่มาให้เห็นเลยซักอย่าง)

Funny Games ผลงานของผู้กำกับ Michael Haneke ก็จะมอบความรู้สึกแบบนั้นให้กับคุณ

Haneke รีเมกหนังของตัวเองซ้ำเป็นเวอร์ชั่นพูดภาษาอังกฤษ (จากเวอร์ชั่นเดิมหนังพูดเยอรมัน) เพื่อให้คนอเมริกันได้ดูหนังเขาสบายหูขึ้น และเขาถึงคนในวงกว้าง เรียกว่าขอบริการหน่อยเถอะ ให้คนในอเมริกา ซึ่งเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยหนังสูตรสำเร็จได้ดู (อารมณ์ประมาณอยากให้ดู)

เวอร์ชั่นนี้นำแสดงโดย Tim Roth และ Naomi Watts ซึ่งแสดงเป็นพ่อและแม่ ซึ่งมีลูกชายอีก 1 คน รับบทโดย Devon Gearheart ส่วนอีกสองคนนั้นช่างมันขอเรียกมันว่า ไอ้ผอมกับไอ้อ้วนแล้วกัน รับบทโดย Michael Pitt และ Brady Corbet

หนังมีเหตุการณ์หลัก ๆ คือ

1) ครอบครัวนี้มาเที่ยวบ้านพักตากอากาศ

2) ไอ้อ้วนแวะมายืมไข่จากนางเอก

3) หลังจากนั้นเกมส์ก็เริ่ม

4) แล้วก็จบเกมส์

เป็นหนังที่ต่อให้ผมสปอยล์หมดทั้งเรื่อง ก็ไม่อาจเล่าเรื่องราวให้ถึงอารมณ์ได้แม้ซักเศษเสี้ยว

Haneke กำกับหนังเรื่องราวด้วยความมั่นใจ ในทิศทางที่ถูกวางไว้แล้ว ไม่มีซักช่วงเวลาใดในหนังที่ทำให้เห็นว่าหนังจะไขว้เขว ใจอ่อน หรือเริ่มโลเลแต่อย่างใด หนังเดินหน้าไปในทิศทางที่ผกก.วางไว้ ซึ่งเป็นทิศทางที่ตรงกันข้ามกับความคาดหวังของเรา

คำศัพท์อธิบายความรู้สึกที่คุณจะได้เรียนรู้จากหนังเรื่องนี้ จะมีดังต่อไปนี้ อึดอัด กวนโมโห เครียด กดดัน หงุดหงิด หดหู่ อะไรวะ เอาซะทีดิ เออ ใช่ นั่นแหละ สะใจ เฮ้ย ไอ้เ..ย ทำงี้ได้ไง แล้วก็อึดอัด โมโห แล้วก็มีหวัง แล้วก็สิ้นหวัง กัดเล็บ

แล้วก็จบลงด้วยความรู้สึกอยากมีความสามารถพิเศษในการแหย่เท้าเข้าไปในทีวีได้

แถมท้ายด้วยอาการจิตตก นอนไม่หลับหลังจากดูจบ

นี่ถือเป็นความบันเทิงชนิดนี้ ที่หนังเรื่องนี้จะมอบให้คุณอย่างแสนสาหัส และเจ็บป่วย

ผมอยากจะจินตนาการเอาเองว่า Michael Haneke น่าจะเคยนั่งดูหนังสยองขวัญ โดยเฉพาะแนวฆาตกรโรคจิตไล่ฆ่าประชาชนพลเรือนมาต่อนัก แล้วอยู่มาวันนี้เขาก็ลุกขึ้นด้วยความรู้สึกว่า เซ็งเป็ดกับหนังฮอลลีวู้ดแนวไล่ฆ่าแล้ว และจะขอมอบประสบการณ์ความบันเทิงในครอบครัวแบบใหม่ ไม่ซ้ำซากจำเจ พอกันที

นี่จินตนการเอานะครับ

หนังปฏิเสธองค์ประกอบแทบทุกอย่างของหนังสยองขวัญสไตล์ฮอลลีวู้ดขนานแท้

ไม่มีดนตรีสร้างอารมณ์ ไม่มีฉากตกใจขวัญผวา

มีคนตาย ใช่ แต่คุณจะไม่ได้เห็นฉากฆ่ากันจะจะ แม้แต่บาดแผลหรือศพก็แทบจะไม่เห็น อะไรที่คุณหวังจะเห็น Haneke บอกขอรับหน้าที่ ทำลายมันทิ้งเอง

ในเรื่องคุณจะได้เห็นสิ่งประดิษฐ์ที่ทำร้ายจิตใจคนดูที่สุดในโลกภาพยนต์ คือ รีโมททีวี

หนังทั้งเรื่องมีฉากวนไปวนมาไม่กี่ฉาก ตัวละครใส่เสื้อผ้าสะอาดสะอ้าน บ้านช่องเป็นระเบียบเรียบร้อย ไม่สามารถหาซอกมุมใด ๆ ในเรื่องที่จะชวนให้คิดว่าจะมีอะไรโผล่มาได้เลย

ดำเนินเรื่องหลัก ๆ กัน 5 คน เต็มไปด้วยไดอะล็อกซ์พูด ทุก ๆ ตัวละครให้การแสดงที่ถึงบทบาทเป็นอย่างยิ่ง โดยเฉพาะไอ้ผอมและอ้วน ที่ขึ้นทำเนียบตัวละครยอดฮิตในโลกของหนังสยองขวัญไปแล้ว

หนังทั้งเรื่อง เสียงกรีดร้องมีไหม ไม่มี

เป็นหนังที่คนทำบ้าระห่ำสุด ๆ กบฏสุด ๆ ใจร้าย ไม่ปราณีต่อคนดู แต่เห็นได้ชัดว่าเป็นสุดยอดในด้านนี้จริง ๆ

เมื่อคุณดูหนังเรื่องนี้จบ คุณอาจจิตตกได้เวลามีใครมายืมไข่ไก่ที่บ้านคุณ

9/10 คะแนน สำหรับเรื่องนี้ ขึ้นหิ้งไปเลยครับ

สิ่งที่จรรโลงใจอย่างเดียวของหนังเรื่องนี้ก็คือการมี Naomi Watts ร่วมแสดง

ตรงนี้คือสปอยล์นะครับ ใครยังไม่ได้ดูอย่าเพิ่งอ่านนะครับ


หนังมีความตั้งใจอยากจะเล่นกับอารมณ์คนดูแบบที่ดูหนังสยองขวัญทั่วไป คือเอาใจช่วยตัวละครและหวังจะเห็นว่าตอนท้ายตัวเอกลุกขึ้นมาแก้แค้นเอาคืนผู้ร้าย แต่สุดท้ายหนังก็หักหลังคนดู ดับความหวังทิ้ง ด้วยฉากรีโมตนั่นเอง

เหมือนต้องการจะบอกว่าอยากดูนักใช่ไหม อ่ะ จัดให้นิดนึง แต่อย่าดีกว่า แล้วก็ย้อนหนังตัวเองกลับ แบบทำร้ายจิตใจคนดู

ตอนต้นเรื่องจะสังเกตุเห็นมีดเล่มหนึ่งถูกวางทิ้งไว้ในเรือใบของพระเอก เหมือนจะทิ้งไว้บอกว่าตอนหลังอาจได้นำมาใช้ พอตอนท้ายนางเอกโดนจับขึ้นเรือ ก็เอาอีกแล้วหนังให้ความหวังคนดูว่านางเอกต้องรอดแน่เลย ใช้มีดตัดเชือกหลุดมาแล้วฆ่าเจ้าพวกนั้นให้หมด

แล้วหนังก็ทำร้ายจิตใจคนดูซ้ำอีก นางเอกถูกผลักตกน้ำแบบไม่มีค่าให้ไอ้ผอมกับไอ้อ้วนต้องเสียใจแต่อย่างใด

พอถึงตอนท้ายหนังถึงทำให้เรากระจ่างว่านี่เป็น funny game ของเจ้าพวกนี้ ตอนเช้าวันก่อนที่ครอบครัวนางเอกเดินทางมาถึงแล้วทักทายครอบครัวบ้านอื่นแล้วเห็นเจ้าพวกนี้อยู่ที่บ้านนั้นเหมือนสนิทสนม ก็คือ เหยื่อก่อนหน้านั้น ที่เจ้าพวกนี้ใช้สร้างภาพว่ามาด้วยกัน แล้วเอามาหลอกนางเอกตอนต้นเรื่อง พอวันต่อมาก็ใช้ครอบครัวนางเอกหลอกบ้านอื่นอีก เพื่อเตรียมเป้าหมายต่อไป

ซึ่งไม่รู้ว่าเจ้าพวกนี้ฆ่าไปกี่ครอบครัวแล้วเหมือนกัน

และสังเกตุว่าหนังหลีกเลี่ยงสิ่งที่เราคิดว่าจะเห็น หรือสิ่งที่เราคิดว่าจะไม่เห็นเกือบทั้งเรื่อง เช่น นางเอกในเรื่องก็ไม่ถูกข่มขืน แค่ถูกบังคับถอดเสื้อผ้า หมากับเด็กตายก่อนเลย ทำให้คนดูช็อก และฉากที่เด็กถูกฆ่า เราก็ไม่เห็นศพ ไม่เห็นฉากถูกยิงจะ ๆ ตัวพ่อตอนถูกแทงเราก็ไม่เห็นชัด ๆ หนังทำให้ภาพตกขอบไป นางเอกถูกฆ่าก็เพียงถูกผลักตกเรือเท่านั้น

หนังไม่มีฉากฆ่า ทรมาน รุนแรงเลย แต่รุนแรงในเรื่องของบรรยากาศแทน

นี่คือความสุดยอดของหนังครับ